ШОҚТЫҚ

(-ғы)1) холка;- аттың шоқтығы холка лошади;- өзеннен атымның шоқтығынан ұстап өттім (я) переплыл реку, держась за холку коня2) перен. пик, вершина;- таудың шоқтығы вершина горы;- ғылым шоқтығына жету достичь вершины (высот) наукишоқтығы асты (көтеpілді) дух поднялся;- рос престиж;- шоқтығы биік (адам) человек высокой репутации, возвышающийся над остальными своим умом